Deinze 15/02/15
Vandaag stond er terug een voorbereidingswedstrijd op het programma in de Brielmeersen in Deinze. Deze wedstrijd staat een paar keer in de winter op mijn programma, zo kun je telkens ook goed de progressie zien. Vandaag stonden we met behoorlijk veel aan de start. Toen de start gegeven was, moesten we eerst een pisteronde lopen en dan de Brielmeersen induiken. Na die ronde had ik al door hoe laat het was voor mij. Enorm slechte benen en het zou een zeer zware wedstrijd worden voor mij. En net nu hadden ze overal verse boomschors gegooid. De eerste halve ronde kon ik nog behoorlijk goed volgen maar vanaf dan ging het bergaf. Vanaf dan vond ik totaal geen ritme meer en was het constant vechten tegen mezelf om vooruit te geraken. En ik kon bij niemand aanpikken. Uiteindelijk werd ik nog 5de op 130 atleten. Uiteindelijk was ik 25 seconden trager dan de vorige keer met een heel slecht gevoel.
Winter 2014-2015
We zijn ondertussen al februari dus hebben we al een hele winter gewerkt en gezwoegd om te komen tot het niveau dat we nu hebben. We hebben deze winter al enkele wedstrijden afgewerkt. En eigenlijk was het 1 voor 1 een goede wedstrijd. Nu zijn we volop terug bezig met een verdere opbouw richting het nieuwe seizoen. Vanaf nu zal ik ook terug proberen na iedere wedstrijd een update te geven;
Loopwedstrijd Grijsloke (30 augustus)
Gisteren stond in Grijsloke een loopwedstrijd op mijn programma. Grijsloke is een klein gehuchtje van Anzegem. Voor de sporters onder ons weten we direct dat het daar niet echt vlak is. Het was een wedstrijd over 6,7km maar ze voelden aan als een 10km wedstrijd. het ging behoorlijk op en af en met een sterk deelnemersveld zou het pijn doen aan onze benen. Van in de start waren ze direct weg met 2 atleten en daarachter volgde ik in een groepje. Heb mij dan op kop gezet van de groep zodat ik zolang mogelijk in een groepje kon lopen maar helaas na 1,5km begonnen ze al te versnellen en waren ze weg. En na een goed 2 km begon het enorm hard te regenen maar tijdens het lopen heb je daar niet veel hinder van. Ikzelf ben helemaal alleen dan verder gelopen voor de rest van de wedstrijd. In de laatste kilometer ben ik nog bergaf ingehaald door een atleet en ik kon helaas hem niet volgen en had niet meer genoeg over om hem op het vlakke maar vooral bergop nog terug te halen. Ik kon wel zeer tevreden terugblikken en werd mooi 8ste in een sterk deelnemersveld.
Duatlon zele (23 augustus)
Mijn eerste deelname aan deze duatlon. Deze duatlon was vroeger een zeer grote wedstrijd maar was een tijdje uit de running. Dit jaar ging deze duatlon terug voor de 2de keer door. Een echte kermiswedstrijd die niet op de vtdl kalender staat. Maar daarvoor niet minder tegenstand want de Nederlandse topper Wim Nieuwkerk stond aan de start en dan Borghs die vooral gekend is van zijn deelnames aan de hel van Kasterlee. Met Tim Vijverman, Jurgen Boterberghe en Jan Vervaet stonden er dan nog eens atleten aan de start die net beetje boven mijn niveau zijn. In het eerste lopen heb ik geprobeerd om Vijverman te volgen maar die had een goede dag en kon mee met Vervaet, Borghs en Nieuwkerk. Dus dit tempo lag te hoog en moest ik beetje gas terug nemen. Dan maar samen met Boterberghe en Jente Samson naar voor gereden. Vooral een geluk voor ons dat Borghs niet direct een goede wissel gedaan had. Zodat we dan bij hem kwamen en met 3 verder konden stomen naar voor. Eenmaal bij Vijverman en Vervaet toegekomen was Wim Nieuwkerk allang gaan vliegen samen met een duo. De volgende fietsronden waren er altijd een paar kleinen prikjes maar niets noemenswaardig. Tot ik in de laatste ronde nog eens gedemarreerd had en zo een halve ronde alleen gereden tegen de groep en wind in. En net in de wissel was de groep weer bij mij. Maar ik had mij net een beetje teveel geforceerd om voor te blijven en zo werd ik 6de in deze duatlon. Maar terug met een zeer goed gevoel en terug waren we zeer tevreden met deze prestatie.
duatlon halle (15 augustus)
Vorig jaar deed ik voor het eerst mee aan deze wedstrijd. Snel lopen en dan een relatief lastig fietsparkoer om dan een super snel 2de lopen te hebben. Dit jaar zag het er niet anders uit. Een rappe eerste run met Brazy op kop natuurlijk. Na het eerste lopen lagen ze met 3 op kop. En daarachter zaten wij met 4 atleten. In de eerste fietsronde viel er 1 atleet vooraan weg zodat we met 4 tegen 2 reden en dat we tegen het einde van de eerste fietsronde hadden we de leiders mee en konden we verder stomen naar het 2de lopen. In de laatste fietsronde zijn er nog eens 6 atleten bijgekomen zodat we met 12 atleten de wissel binnenkwamen. Ik paste dezelfde techniek als vorig jaar toe. Iedereen gaat de wisselzone links binnen en ik stak ze allemaal rechts voorbij en kon zo als 2de aan het lopen beginnen. Spijtig genoeg had ik blijkbaar al een beetje te diep in mijn krachtenarsenaal gezeten en bolde ik als 5de over de meet. Toch zeer tevreden met dit mooie resultaat.
In de link hieronder een verslag van de plaatselijke televisie:
http://www.ringtv.be/videos/zina-zomert-duathlon-halle-en-zomerhappening-opwijk#.U_2ldvl_tU8
In de link hieronder een verslag van de plaatselijke televisie:
http://www.ringtv.be/videos/zina-zomert-duathlon-halle-en-zomerhappening-opwijk#.U_2ldvl_tU8
Koers Rumbeke (9 augustus)
Gisteren stond ik terug aan de start van een koers. Deze maal in Rumbeke en met mijn nieuwe fiets. Ik wist dat de conditie goed was maar wist niet hoe ik zou hersteld zijn van Geel. Uiteindelijk is het een zeer moeilijk parkoer om weg te rijden doordat het geen al te technisch parkoer is en dan nog eens allemaal rechte banen. Daarom niet minder mooi. Ik rijd altijd graag deze omloop. Toch waren er in geslaagd om weg te rijden en voor te blijven. Half weg koers viel het tempo stil en ben ik op kop gaan rijden om het tempo er terug in te jagen want op dat moment was er net nog een groepje weggereden. Ik reed enkele 100den meters op mijn trappers omhoog richting aankomst maar blijkbaar waren we weggereden zonder dat het mijn bedoeling was. We hebben 3 ronden proberen rond te draaien met de groep maar er was 1 grote stoorzender die zicht constant in 2de positie plaatste en zo was ons liedje snel over. Tijdens die 3 ronden heb ik mij wel volledig gegeven en heb er serieus van moeten bekomen. Dan nog enkele malen mij gewoon op kop gezet van het peloton om het tempo er min of meer in te houden. Op 3 ronden van het einde zat ik achteraan toen er plots breuken kwamen in de start en ik terug serieus uit mijn pijp mocht komen om terug aan te sluiten bij het peloton. Uiteindelijk terug bij het peloton geraakt. Ik was van plan om nog eens te proberen mee te sprinten maar toen ze voor mij tegen elkaar begonnen te duwen en ik meerdere malen in de remmen moest heb ik mij verder gewoon laten meedrijven want had geen zin om nog eens tegen de grond te gaan. Ik werd als 40ste afgevlagd op 68 renners. Met 41,5km/u gemiddeld hebben we er een goede snelheidstraining van gemaakt.
Powerman geel (3 augustus)
Traditioneel is het in het 1ste weekend tijd om mee te doen aan de Powerman van Vlaanderen (Geel). Dit jaar zal het de laatste editie zijn door het afhaken van sponsors zal de organisatie niet genoeg geld kunnen inzamelen om volgend jaar de wedstrijd te laten doorgaan. Normaal vertrek ik altijd de dag voordien naar deze wedstrijd. Dan zijn we redelijk gemakkelijk maar dit jaar hadden we dag voor deze wedstrijd een trouw van familie. Dus konden we daar niet op ontbreken. Mijn ouders waren wel de dag ervoor vertrokken met al mijn materiaal zodat ik op zondag gewoon maar moest ontbijten en richting Geel trekken. Voor de wedstrijd had ik totaal geen idee hoe ik zou reageren op het late slaapuur en het vroeg opstaan. Dus in het eerste lopen wou ik mij niet laten verrassen en startte ik heel behouden en liep de eerste 10km volledig mijn eigen tempo. Een 50 tal meter voor mij liep het groepje waar ik normaal zou moeten inzitten dus eigenlijk was ik nog goed bezig. Ik heb dan naar het einde van het eerste lopen mijn tempo opgetrokken om nog zo voor dat groepje de wisselzone in te lopen en te vertrekken op de fiets. Sowieso wist ik dat deze groep terug over mij zou komen en daarom besloot ik ook direct om mij achteraan te plaatsen om zo geen onnodige kaarten te krijgen. Maar toen zij over mij kwamen heb ik enorm veel gezien dat totaal niet door de beugel kan. Ik heb ooit in het verleden een kaart gekregen omdat ik aan het stayeren was volgens de scheidsrechter maar wat daar gebeurde was meer dan stayeren, ze reden bijna 2 aan 2 met zeker minder dan 10 meter afstand. Nu voor mij was dit geen probleem ik zat op de correcte afstand en ik wou hierdoor mijn moed niet laten zakken. Helaas heb ik mij in die eerste ronde wel beetje laten verrassen door die grote groep want we haalden eerder gestarte heren en vrouwen in en zo had ik niet gezien dat de groep aan het wegrijden was van mij. Ik heb nog geprobeerd om er terug naar toe te gaan maar dan zou ik mij helemaal opgeblazen hebben. Ik heb het fietsen afgewerkt aan een tempo van 37,7km/u wat voor mij gezien het parkoer (biljart vlak) zeker niet slecht was. Het beste sinds mijn eerste deelname in Geel. Naar het einde toe kreeg ik het toch eventjes moeilijk maar ik wist dankzij de voorgaande edities dat dit zeker geen invloed zou hebben op mijn 2de lopen. Ik vertrok in het lopen en had direct het goede tempo te pakken maar had ook direct door dat ik beter geen 2de dessertbord gegeten had op de trouw. Ik wou er toch het beste van maken maar heb toch 3 keer eventjes de tijd genomen om te bekomen van mijn maagproblemen. Ik had geen zin om mijn maaginhoud te zien. Uiteindelijk verloor ik toch een grote minuut op die manier maar dit kon mij niets schelen. Ik liep in de 2de run een zeer mooie tijd (had dit zeker niet verwacht) en ik kwam uiteindelijk als 27ste over de meet op 145. Dus zeker tevreden. Want had de beter gepresteerd nog dan vorig jaar.
Weekend 20-21 juli
Op zondag stond er een wielerwedstrijd op mijn programma te Oekene. Zoals altijd in de wielerwedstrijden, zijn dit enkel maar wedstrijden als training en kan ik zonder veel stress starten en zonder veel ambitie aankomen. Maar indien ik kan zal ik zeker niet laten om mij te tonen. Dit deed ik dan ook. Halfweg koers sprong de BK weg en sprong ik mee. Het peloton liet ons niet helemaal rijden, het sein voor de BK om zich te laten inlopen maar ik hoopte toch op meer en bleef zo doorrijden in de hoop dat er misschien nog atleten zouden wegspringen en ik zo mee ging kunnen zijn. Helaas na een halve ronde was mijn liedje al uitgezongen. Toch eventjes moeten bekomen van deze inspanning. Uiteindelijk was het constant hetzelfde, een groepje wegrijden en dan terug worden gegrepen. Bijna telkens kwam de afscheiding in deze wedstrijd er pas op het einde van de wedstrijd. Nu hoopte ik dus ook dat dit het geval was. Op 3 ronden van het einde vond er een versnelling plaats en ik schoof weer mee. De renner voor mij ging net een beetje te snel door een bocht, waar er net water lag door de groene vlag die door een plas reed, waardoor hij onderuit ging. Ik had slechts 2 keuzes. Dit was ofwel over hem vliegen en redelijk veel kans dat ik tegen de grond zou gaan, ofwel proberen op het natte wegdek een beetje in te sturen om hem zo te ontwijken. Helaas kozen mijn wielen er dan ook maar voor om tegen de grond te gaan. Gelukkig allemaal zonder veel erg voor mij. Erger was het gesteld met mijn fiets, die heeft de geest geven en moest ik na 5 jaar afscheid nemen van hem. Ik had dit wel eerst niet door en probeerde nog snel terug op mijn fiets te springen en terug naar het peloton te rijden maar vond dat mijn fiets raar reageerde. Dan maar mij gewoon laten uitbollen over de streep en mij laten verzorgen. Bovenbuis gebarsten en achterwiel zat vast in achtervork.
Op maandag stond in Roeselare de traditionele 21 juli-loop op het programma. Voor mij zou het sowieso afwachten zijn hoe mijn lichaam zou reageren op mijn val van de dag ervoor. Ik stond aan de start van de 5 km en zou traag starten om zo te proberen het goede gevoel terug te vinden en dan zou ik wel zien waar ik zou uitkomen. Na een kleine kilometer had ik al snel door dat ik geen last had van de val en dus kon ik beginnen met opschuiven. Ik liep in één lange versnelling van de 5de plaats naar de leider. Die kon ik ook al snel in een paar bochten kwijtspelen en zo had ik na 2,5km al een voorsprong van een seconde of 5 die ik alleen maar verder uitgebouwd heb tot 11 seconden. Op de lange rechte stroken had ik het toch moeilijk om mijn tempo hoog te houden en op die stroken kon de 2de wel terug komen maar in de bochten liep ik dan terug uit. Een mooie overwinning in Roeselare is altijd goed voor het vertrouwen richting de Powerman van Geel.
Op maandag stond in Roeselare de traditionele 21 juli-loop op het programma. Voor mij zou het sowieso afwachten zijn hoe mijn lichaam zou reageren op mijn val van de dag ervoor. Ik stond aan de start van de 5 km en zou traag starten om zo te proberen het goede gevoel terug te vinden en dan zou ik wel zien waar ik zou uitkomen. Na een kleine kilometer had ik al snel door dat ik geen last had van de val en dus kon ik beginnen met opschuiven. Ik liep in één lange versnelling van de 5de plaats naar de leider. Die kon ik ook al snel in een paar bochten kwijtspelen en zo had ik na 2,5km al een voorsprong van een seconde of 5 die ik alleen maar verder uitgebouwd heb tot 11 seconden. Op de lange rechte stroken had ik het toch moeilijk om mijn tempo hoog te houden en op die stroken kon de 2de wel terug komen maar in de bochten liep ik dan terug uit. Een mooie overwinning in Roeselare is altijd goed voor het vertrouwen richting de Powerman van Geel.
Belgisch kampioenschap kwartduatlon kortrijk
Gisteren stond er een belangrijke wedstrijd op het programma met het BK kwartduatlon in Kortrijk. Het parkoer in Kortrijk is een zwaar parkoer maar zeer mooi. We hadden toch serieus naar deze wedstrijd toegewerkt dus stonden de verwachtingen wel hoog bij mij. Vooraf dacht ik stiekem over een top 15 plaats maar dan had ik wel een superdag nodig.
Tijdens het eerste lopen vond ik dat er snel gelopen werd en ik had al na 3 km veel moeite om het groepje te volgen waar ik normaal in thuis hoor. En wetende met wat nog ging komen besloot ik om gewoon zelf mijn tempo te blijven volhouden om dan op de fiets de eventuele scheve situatie proberen recht te zetten. In de 2de loopronde moest ik dan dat groepje bergaf helemaal laten gaan maar in de daaropvolgende stroken (wind tegen, bergop) liep ik het gat terug dicht. Hetzelfde scenario in de 3de loopronde, maar met dat verschil dat we nu de wissel in mochten en mits een goede wissel zou ik wel terug op mijn plaats zitten. Ik had toch redelijk diep gegaan in het lopen en moest dit in het begin van het fietsen toch serieus bekopen. Ik liet het werk dan wijselijk over aan de andere maar tegen halfweg de eerste ronde ben ik ook beginnen meedraaien en denk ik dat ik mag zeggen dat ik behoorlijk gemakkelijk rond fietste in ons groepje. Bij ons zaten zowel kandidaten voor het podium bij de H40+ als HU23. Ik verwachtte van hen nog enkele aanvallen maar eigenlijk bleven ze allemaal mooi samen. Het 2de lopen ging bij hen dus uitmaken wie waar zou strandden. Ikzelf had op de fiets terug het gevoel dat ik goed was. In het laatste lopen kon er dus voor mij nog veel gebeuren. En bij het binnenkomen in de wissel hoorde ik dat we voor plaats 7 aan het strijden waren. Dus een top 15 plaats zat er zeker in. Veel zou afhangen van mijn 2de lopen. De eerste loopronde ging zeer voortreffelijk en ik kon direct een mooi tempo ontwikkelen en vasthouden ook. Maar bij het ingaan van de 2de loopronde moest ik in het stuk bergaf terug gas terugnemen en vooral ik kreeg plots geen lucht meer waardoor ik heel eventjes moest wandelen waardoor ik verschillende atleten moest laten voorgaan. Toen ik terug beter kon ademen, had ik direct mijn tempo terug maar het gat was net te groot geworden om mijn plaatsen terug goed te maken en zo werd ik toch nog 13de en 10de in het BK. Meer dan tevreden dus. En panikeren ivm mijn luchtwegen moet ik ook niet doen want eigenlijk was het een wonder dat ik zonder veel problemen aan de start stond. Want had een ganse week last van mijn neus en luchtwegen (Fleur was ziek geweest) en dat verklaart dus de problemen in het 2de lopen.
Tijdens het eerste lopen vond ik dat er snel gelopen werd en ik had al na 3 km veel moeite om het groepje te volgen waar ik normaal in thuis hoor. En wetende met wat nog ging komen besloot ik om gewoon zelf mijn tempo te blijven volhouden om dan op de fiets de eventuele scheve situatie proberen recht te zetten. In de 2de loopronde moest ik dan dat groepje bergaf helemaal laten gaan maar in de daaropvolgende stroken (wind tegen, bergop) liep ik het gat terug dicht. Hetzelfde scenario in de 3de loopronde, maar met dat verschil dat we nu de wissel in mochten en mits een goede wissel zou ik wel terug op mijn plaats zitten. Ik had toch redelijk diep gegaan in het lopen en moest dit in het begin van het fietsen toch serieus bekopen. Ik liet het werk dan wijselijk over aan de andere maar tegen halfweg de eerste ronde ben ik ook beginnen meedraaien en denk ik dat ik mag zeggen dat ik behoorlijk gemakkelijk rond fietste in ons groepje. Bij ons zaten zowel kandidaten voor het podium bij de H40+ als HU23. Ik verwachtte van hen nog enkele aanvallen maar eigenlijk bleven ze allemaal mooi samen. Het 2de lopen ging bij hen dus uitmaken wie waar zou strandden. Ikzelf had op de fiets terug het gevoel dat ik goed was. In het laatste lopen kon er dus voor mij nog veel gebeuren. En bij het binnenkomen in de wissel hoorde ik dat we voor plaats 7 aan het strijden waren. Dus een top 15 plaats zat er zeker in. Veel zou afhangen van mijn 2de lopen. De eerste loopronde ging zeer voortreffelijk en ik kon direct een mooi tempo ontwikkelen en vasthouden ook. Maar bij het ingaan van de 2de loopronde moest ik in het stuk bergaf terug gas terugnemen en vooral ik kreeg plots geen lucht meer waardoor ik heel eventjes moest wandelen waardoor ik verschillende atleten moest laten voorgaan. Toen ik terug beter kon ademen, had ik direct mijn tempo terug maar het gat was net te groot geworden om mijn plaatsen terug goed te maken en zo werd ik toch nog 13de en 10de in het BK. Meer dan tevreden dus. En panikeren ivm mijn luchtwegen moet ik ook niet doen want eigenlijk was het een wonder dat ik zonder veel problemen aan de start stond. Want had een ganse week last van mijn neus en luchtwegen (Fleur was ziek geweest) en dat verklaart dus de problemen in het 2de lopen.
Voorbije wedstrijden
Na mijn 3daagse wedstrijden in 4 dagen tijd voelde ik mij volledig klaar voor een wedstrijd die mij volledig ligt. De duatlon in Elsegem, kort lopen en lang fietsen, op een mooi parkoer.
In het eerste lopen waren er 3 lopers weg en daarachter kwam ik met nog 2 metgezellen. Zo wisselden we ook. Na 1 ronde fietsen kwamen wij vooraan aansluiten en kwamen er nog atleten uit de achtergrond samen. En op dat moment sloeg voor mij eigenlijk het noodlot van die wedstrijd toe. Ik reed door een putje en plots was mijn zadel gekanteld (na de wedstrijd dan ook nog gezien dat mijn zadel 1cm gezakt was). Vanaf toen waren mijn goede benen weg en moest ik aanklampen. Gelukkig lag het nat en was het veel draaien zodat dit voor mij mijn redding was om vooraan niet gelost te worden. Uiteindelijk na het fietsen kwamen we met 11 de wissel binnen en na een zeer goede wissel vertrok ik als 1ste maar direct had ik enorm veel last van mijn rug en vloeide net zoals in het fietsen alle power uit de benen. Weg goede uitslag, weg goed prestatie. Uiteindelijk werd ik (deels diep ontgoocheld) 11de. Maar nadien besefte ik wel dat ik een goede prestatie neergezet had in die omstandigheden.
Het weekend erop deed ik geen wedstrijd maar daarna deed ik wel 2 wielerwedstrijden.
Beide wedstrijden waren zeer positief en bevestigden dat mijn fietsen zeer goed waren. Uitslagen rijd ik niet maar voor mij is het gevoel zeer belangrijk.
Gisteren stond dan het BK ploegen op het programma. Altijd leuk om mee te doen. Dit jaar ging de wedstrijd door in Gullegem en wij stonden met 7 aan de start. Net voor de start was er wel al een probleem met de fiets van Wouter Devalet. Hij had zijn versnellingskabel van zijn achterversnelling door getrokken. Dus had hij enkel maar zijn voorbladen om te schakelen. Dan zaten we nog met 2 jongere atleten waar we niet kunnen van verwachten om mee te fietsen. Dus schoten we eigenlijk nog met 4 andere over. Tijdens het eerste lopen hadden we direct het goede tempo te pakken en konden we telkens eerder gestarte ploegen inhalen. Wat ook positief was. Dat wij niet ingehaald werden door later gestarte ploegen. Tijdens het eerste lopen hadden we een gemiddelde van 17km/u gehaald. Dan op de fiets gesprongen en tegen dat we allemaal samen weg waren, hadden we al een beetje tijd verloren. Dus direct ingevlogen en blijkbaar bij het inhalen van een ploeg zijn we al onze eerste atleet kwijtgeraakt. Dan maar verder met 6 atleten. Blijkbaar hadden enkel Jan Petralia en ik de juiste fietsbenen gevonden en konden we dus maar met 2 man ronddraaien. Nuja op zich geen probleem. Extra goed training. En het duurde uiteindelijk tot in de 2de ronde voor er ons een ploeg inhaalde. Wat wel een probleem was in onze ploeg waren de bochten. Telkens als ik doordraaide moest ik een tijdje wachten maar op de rechte stukken konden Jan en ik dan doorjassen. In de 2de ronde konden gelukkig de andere ploegleden toch nog hun steentje bijdragen. Het fietsen konden we op dit lastige parkoer ook afwerken met toch een mooi gemiddelde (37,5km/u). Dan begonnen we aan het laatste lopen en eigenlijk verloren we niet echt veel terrein op de ploeg die uiteindelijk 2de werd. Tot We toch een klein beetje tempo moesten terugnemen zodat we met 6man konden aankomen. En daarin hebben sommige ploegleden zich echt tot het uiterste gegeven met een mooi gemiddelde van terug (16,5km/u). Uiteindelijk zijn we met onze ploeg mooi 5de geïndigd.
Bij de pagina van foto's kun je mijn foto's vinden van de voorbije wedstrijden.
In het eerste lopen waren er 3 lopers weg en daarachter kwam ik met nog 2 metgezellen. Zo wisselden we ook. Na 1 ronde fietsen kwamen wij vooraan aansluiten en kwamen er nog atleten uit de achtergrond samen. En op dat moment sloeg voor mij eigenlijk het noodlot van die wedstrijd toe. Ik reed door een putje en plots was mijn zadel gekanteld (na de wedstrijd dan ook nog gezien dat mijn zadel 1cm gezakt was). Vanaf toen waren mijn goede benen weg en moest ik aanklampen. Gelukkig lag het nat en was het veel draaien zodat dit voor mij mijn redding was om vooraan niet gelost te worden. Uiteindelijk na het fietsen kwamen we met 11 de wissel binnen en na een zeer goede wissel vertrok ik als 1ste maar direct had ik enorm veel last van mijn rug en vloeide net zoals in het fietsen alle power uit de benen. Weg goede uitslag, weg goed prestatie. Uiteindelijk werd ik (deels diep ontgoocheld) 11de. Maar nadien besefte ik wel dat ik een goede prestatie neergezet had in die omstandigheden.
Het weekend erop deed ik geen wedstrijd maar daarna deed ik wel 2 wielerwedstrijden.
Beide wedstrijden waren zeer positief en bevestigden dat mijn fietsen zeer goed waren. Uitslagen rijd ik niet maar voor mij is het gevoel zeer belangrijk.
Gisteren stond dan het BK ploegen op het programma. Altijd leuk om mee te doen. Dit jaar ging de wedstrijd door in Gullegem en wij stonden met 7 aan de start. Net voor de start was er wel al een probleem met de fiets van Wouter Devalet. Hij had zijn versnellingskabel van zijn achterversnelling door getrokken. Dus had hij enkel maar zijn voorbladen om te schakelen. Dan zaten we nog met 2 jongere atleten waar we niet kunnen van verwachten om mee te fietsen. Dus schoten we eigenlijk nog met 4 andere over. Tijdens het eerste lopen hadden we direct het goede tempo te pakken en konden we telkens eerder gestarte ploegen inhalen. Wat ook positief was. Dat wij niet ingehaald werden door later gestarte ploegen. Tijdens het eerste lopen hadden we een gemiddelde van 17km/u gehaald. Dan op de fiets gesprongen en tegen dat we allemaal samen weg waren, hadden we al een beetje tijd verloren. Dus direct ingevlogen en blijkbaar bij het inhalen van een ploeg zijn we al onze eerste atleet kwijtgeraakt. Dan maar verder met 6 atleten. Blijkbaar hadden enkel Jan Petralia en ik de juiste fietsbenen gevonden en konden we dus maar met 2 man ronddraaien. Nuja op zich geen probleem. Extra goed training. En het duurde uiteindelijk tot in de 2de ronde voor er ons een ploeg inhaalde. Wat wel een probleem was in onze ploeg waren de bochten. Telkens als ik doordraaide moest ik een tijdje wachten maar op de rechte stukken konden Jan en ik dan doorjassen. In de 2de ronde konden gelukkig de andere ploegleden toch nog hun steentje bijdragen. Het fietsen konden we op dit lastige parkoer ook afwerken met toch een mooi gemiddelde (37,5km/u). Dan begonnen we aan het laatste lopen en eigenlijk verloren we niet echt veel terrein op de ploeg die uiteindelijk 2de werd. Tot We toch een klein beetje tempo moesten terugnemen zodat we met 6man konden aankomen. En daarin hebben sommige ploegleden zich echt tot het uiterste gegeven met een mooi gemiddelde van terug (16,5km/u). Uiteindelijk zijn we met onze ploeg mooi 5de geïndigd.
Bij de pagina van foto's kun je mijn foto's vinden van de voorbije wedstrijden.
3 luik:
Vorig weekend was het een "verlengd" weekend en dus stonden er voor mij 3 wedstrijden op het programma. Donderdag, zaterdag en zondag. Vrijdag moest ik wel nog een dagje werken.
Donderdag:
Donderdag was het te doen in Roeselare, in de corrida van Krottegem. Aangezien het terug al een tijdje geleden was dat ik nog wedstrijd gelopen had, hadden we ervoor gekozen om deel te nemen aan de 5 km. Deze was qua bezetting niet slecht maar zeker en vast niet goed. Eigenlijk kan ik hierover heel kort zijn. In de opwarming had ik al gevoeld dat de benen precies niet te fris aanvoelden maar het gebeurde nog dat het dan in de wedstrijd zeer goed meeviel. Dus wou ik toch afwachten en met een loper als Eduard Verstraete wist ik dat ik het moest proberen tactisch aan te pakken. Die vertrok van in de start als een speer en sowieso moest ik mee indien ik wou kans maken op de overwinning. Heb dan maar op kop beginnen lopen om te proberen het tempo een klein beetje te drukken zodat ik iets aangenamer kon lopen. En wat ik voordien ook vreesde, voelde ik tijdens de wedstrijd. Geen al te frisse benen. Het drukken van het tempo was niet simpel, want al snel plaatste Eduard een kleine versnelling die ik niet kon beantwoorden waardoor hij dus direct gaan vliegen was. Dan kon ik maar hopen dat ik plaats 2 zou kunnen bemachtigen en daar ben ik ook in geslaagd om 2de te eindigen. Dus al bij al kan ik toch tevreden zijn.
Donderdag:
Donderdag was het te doen in Roeselare, in de corrida van Krottegem. Aangezien het terug al een tijdje geleden was dat ik nog wedstrijd gelopen had, hadden we ervoor gekozen om deel te nemen aan de 5 km. Deze was qua bezetting niet slecht maar zeker en vast niet goed. Eigenlijk kan ik hierover heel kort zijn. In de opwarming had ik al gevoeld dat de benen precies niet te fris aanvoelden maar het gebeurde nog dat het dan in de wedstrijd zeer goed meeviel. Dus wou ik toch afwachten en met een loper als Eduard Verstraete wist ik dat ik het moest proberen tactisch aan te pakken. Die vertrok van in de start als een speer en sowieso moest ik mee indien ik wou kans maken op de overwinning. Heb dan maar op kop beginnen lopen om te proberen het tempo een klein beetje te drukken zodat ik iets aangenamer kon lopen. En wat ik voordien ook vreesde, voelde ik tijdens de wedstrijd. Geen al te frisse benen. Het drukken van het tempo was niet simpel, want al snel plaatste Eduard een kleine versnelling die ik niet kon beantwoorden waardoor hij dus direct gaan vliegen was. Dan kon ik maar hopen dat ik plaats 2 zou kunnen bemachtigen en daar ben ik ook in geslaagd om 2de te eindigen. Dus al bij al kan ik toch tevreden zijn.
Zaterdag:
Zaterdag stond de tijdrit in Oostkamp op het programma. Deze tijdrit doe ik meer mee omdat hij georganiseerd wordt door de sponsor van DVB. En uiteindelijk is dit wel eens leuk om 21 km à bloc te gaan op de fiets. Vorig jaar heb ik dit voor het eerst gedaan en ook een goede test om eens te kijken hoe het staat met de conditie. Vorig jaar stond er veel wind en toen ik vertrok met de fiets vond ik dat er ook veel wind stond, behoorlijk veel wind vond ik. Ofwel had ik terug mindere benen. Nuja, toch blijven stoempen op mijn pedalen en uiteindelijk ben ik als 56ste geïndigd op 100 deelnemers (met de ploegen erbij).
Zaterdag stond de tijdrit in Oostkamp op het programma. Deze tijdrit doe ik meer mee omdat hij georganiseerd wordt door de sponsor van DVB. En uiteindelijk is dit wel eens leuk om 21 km à bloc te gaan op de fiets. Vorig jaar heb ik dit voor het eerst gedaan en ook een goede test om eens te kijken hoe het staat met de conditie. Vorig jaar stond er veel wind en toen ik vertrok met de fiets vond ik dat er ook veel wind stond, behoorlijk veel wind vond ik. Ofwel had ik terug mindere benen. Nuja, toch blijven stoempen op mijn pedalen en uiteindelijk ben ik als 56ste geïndigd op 100 deelnemers (met de ploegen erbij).
Zondag:
Toen stond de Watewyloop in Tielt op het programma. Altijd een leuke wedstrijd maar toch behoorlijk zwaar doordat je een deel onverhard loopt en een deel loop je omhoog om te eindigen op een piste. We moesten 3 ronden afleggen die goed waren voor 10km. Voor de start hadden we al gezien dat er behoorlijk wat tegenstand zat en dus was het koffiedik kijken hoe ik hersteld was van de tijdrit op zaterdag en hoe goed dat de andere waren. Er werd buiten de winnaar eigenlijk behoorlijk afwachtend gestart. Dus vond ik het eigenlijk mezelf verplicht om mezelf een tempo op te leggen om te zien hoever ik zou geraken en hoe goed de andere waren. Na het stuk naar de piste was ik plots alleen weg uit ons groepje van 5 man. Maar het tempo dat ik ontwikkelde was misschien wel net te hoog om 3 ronden vol te houden dus heb ik klein beetje gewacht op nummer 3 in de wedstrijd. Samen hebben we dan ronde 2 afgelegd en bij het ingaan van ronde 3 spraken we af om samen te blijven om voor te blijven bij nummer 4. Want ik wist dat die een sterke laatste ronde in de benen had. Dus was het voor mij zeker niet slecht en aangezien ik niet meer het super gevoel van de eerste ronde had vond ik het ook geen slecht idee. Op het stukje onverhard trok mijn metgezel een beetje door maar echt in de problemen kwam ik niet. Toen hij zag dat ik niet moest lossen, kroop hij terug in mijn zog. En zijn we samen gebleven tot in de laatste kilometer. Daar plaatste ik als eerste een kleine versnelling (aangezien er niet veel meer extra opzat was ik aan het pokeren door dit te doen). Timothy deed dan net hetzelfde op straat en toen we de piste opdraaiden dan plaatste hij nog een versnelling van 50m. Een geluk voor mij dat hij niet langer doortrok anders was ik eraf geweest. Ik kon eigenlijk enkel maar hopen dat hij niet meer versnelde tot de laatste 100-150meter. Want dan wist ik dat ik wel nog zeker kans kon maken. En in de laatste bocht versnelde Timothy nog eens maar nu kon ik ook nog versnellen tot aan de meet. Eigenlijk had ik niet meer nodig dan 50 meter om hem te kloppen. Zo kon ik mooi 2de worden na een ongenaakbare Davy Stieperaere. Dit weekend waren allemaal testen naar de volgende wedstrijden. En deze zijn dus zeker goed verlopen.
Toen stond de Watewyloop in Tielt op het programma. Altijd een leuke wedstrijd maar toch behoorlijk zwaar doordat je een deel onverhard loopt en een deel loop je omhoog om te eindigen op een piste. We moesten 3 ronden afleggen die goed waren voor 10km. Voor de start hadden we al gezien dat er behoorlijk wat tegenstand zat en dus was het koffiedik kijken hoe ik hersteld was van de tijdrit op zaterdag en hoe goed dat de andere waren. Er werd buiten de winnaar eigenlijk behoorlijk afwachtend gestart. Dus vond ik het eigenlijk mezelf verplicht om mezelf een tempo op te leggen om te zien hoever ik zou geraken en hoe goed de andere waren. Na het stuk naar de piste was ik plots alleen weg uit ons groepje van 5 man. Maar het tempo dat ik ontwikkelde was misschien wel net te hoog om 3 ronden vol te houden dus heb ik klein beetje gewacht op nummer 3 in de wedstrijd. Samen hebben we dan ronde 2 afgelegd en bij het ingaan van ronde 3 spraken we af om samen te blijven om voor te blijven bij nummer 4. Want ik wist dat die een sterke laatste ronde in de benen had. Dus was het voor mij zeker niet slecht en aangezien ik niet meer het super gevoel van de eerste ronde had vond ik het ook geen slecht idee. Op het stukje onverhard trok mijn metgezel een beetje door maar echt in de problemen kwam ik niet. Toen hij zag dat ik niet moest lossen, kroop hij terug in mijn zog. En zijn we samen gebleven tot in de laatste kilometer. Daar plaatste ik als eerste een kleine versnelling (aangezien er niet veel meer extra opzat was ik aan het pokeren door dit te doen). Timothy deed dan net hetzelfde op straat en toen we de piste opdraaiden dan plaatste hij nog een versnelling van 50m. Een geluk voor mij dat hij niet langer doortrok anders was ik eraf geweest. Ik kon eigenlijk enkel maar hopen dat hij niet meer versnelde tot de laatste 100-150meter. Want dan wist ik dat ik wel nog zeker kans kon maken. En in de laatste bocht versnelde Timothy nog eens maar nu kon ik ook nog versnellen tot aan de meet. Eigenlijk had ik niet meer nodig dan 50 meter om hem te kloppen. Zo kon ik mooi 2de worden na een ongenaakbare Davy Stieperaere. Dit weekend waren allemaal testen naar de volgende wedstrijden. En deze zijn dus zeker goed verlopen.
duatlon Ruddervoorde
De week na de powerman stond de sprintduatlon in Ruddervoorde op het programma. Voor het eerst was dit een stayerwedstrijd. Dus zou het afwachten worden wat dit zou worden. En vooral afwachten hoe ik gerecupereerd was van de powerman de week ervoor. Er werd weer verschroeiend snel gestart en ik had sinds heel lang nog eens mijn start volledig gemist. Zat ergens op 15 plaatsen voor de laatste. Direct opschuiven op zo'n korte afstand is de boodschap. Dit kon ik toch redelijk snel en dan een stuk van 1,5km ongeveer wind mee. Lang heel lang en heel snel. Tot aan het punt dat we draaiden had ik niet onder de 20km/u gelopen (snel dus) en liep ik maar in positie 8 (andere liepen dus nog veel sneller, zotten). Uiteindelijk mij dan tot de wisselzone nog kunnen houden in het groepje die liep voor plaats 5. Sowieso met de strakke wind die er stond zag ik niet in dat de eerste atleten zouden voorblijven bij ons. En dit was ook zo. Tegen na 1 ronde zaten we dus al in een kopgroep van 8 man. Nu moest ik mij toch beetje kalm houden en dan in de laatste ronde nog eens proberen een schifting in te voeren. Die laatste ronde begon ideaal. 1 persoon versnelt en niemand reageert. Op het enige stuk omhoog het signaal voor mij om er naartoe te gaan maar daar viel hij volledig stil dus was het erop en erover en we waren weg met 2 maar de 2de persoon wou van mij niet overnemen waardoor het zinloos werd om nog verder te rijden, want ze waren niet ver achter ons. Nuja kon het nog eens proberen dan het stuk tegen de wind in. En ondertussen beetje zorgen dat alles samen bleef want met 4 ploegmaats op 8 is dit toch moeilijk. Maar na een 3de keer het gat toe te rijden werd het toch eventjes een zwak moment van mij, want plots zag ik mijn volledige maaginhoud, tot 2 maal toe, te voorschijn komen. Weg goeie uitslag want weg kopgroep. Nuja het 2de lopen was slechts 2,5km. Ik ging nog zeer goed moeten zijn om allemaal goed lopers nog te kunnen inhalen. Ik werd dus mooi 8ste en dit had ik eerlijk gezegd niet verwacht enkel maar gehoopt. Zeker tevreden dus over deze wedstrijd.
Volgende wedstrijd is een loopwedstrijd in Roeselare, dan de tijdrit in Oostkamp en om dan af te sluiten terug met een loopwedstrijd in Tielt. Voorlopig zijn we nu aan het opbouwen tot het BK kwartduatlon in Kortrijk.
Volgende wedstrijd is een loopwedstrijd in Roeselare, dan de tijdrit in Oostkamp en om dan af te sluiten terug met een loopwedstrijd in Tielt. Voorlopig zijn we nu aan het opbouwen tot het BK kwartduatlon in Kortrijk.
Powerman Diekirch
In het eerste weekend van mei stond de powerman Diekirch. We hadden ervoor geopteerd om 3 dagen voor de wedstrijd daar te toe te komen zodat ik op alle gemak het parkoer kon verkennen. Dus de vrijdag ging ik het parkoer gaan verkennen en direct wist ik wel hoe laat het was. Na het eerste lopen hadden we een aanloop van ongeveer 500meter en dan mochten we direct een 4 km ongeveer klimmen in trappen. Nuja de wedstrijddag zelf dan. Start kort na de middag, mooi weer. Het weer valt al goed mee dus dat was al in orde. De start van de powerman verliep redelijk snel en ik zat ergens rond 20ste positie maar aangezien ik niet echt wist hoever ik op zo'n parkoer zou komen ben ik maar rustiger gestart en dan stelselmatig opgeschoven. Tot ik ergens rond positie 15 in een groepje van vier kwam. Ik had ook vooraf in gedachten dat ik op geen enkele tempoversnelling zou reageren in het eerste lopen. Volledig eigen tempo. Dus kon ik ook perfect eens op kop lopen in ons groepje op eigen tempo. Toen er op het einde van hutet lopen toch een tempoversnelling kwam liet ik ze gewoon gaan want wou mij zeker niet gaan opblazen. Ik wisselde uiteindelijk na het lopen in 15de positie en dacht direct op de fiets een goed tempo zoeken en de eerste klim goed aanvatten. Maar als je in de eerste 100den meters van de klim voorbijgesneld word door personen die een enorm groot verzet draaien is dat niet echt goed voor het moraal :). Niets van aantrekken en door fietsen dus maar. Beetje verder kwamen er nog 3 atleten bij mij en zo konden we de fietsproef verder afwerken met 4 man. De volgende beklimmingen gingen telkens beter en beter. Bij de laatste beklimming had ik zelf het gevoel dat ik het gemakkelijkst van de 4 omhoog reed. Dus zag het er nog zeer goed uit voor mij met een vlak parkoer na de beklimming tot de wissel. Maar toen ze in mijn fietsgroepje plots met 3 op 1m van elkaar begonnen rond te draaien werd het voor mij zeer moeilijk om te volgen. Dit lukte nog heel eventjes maar het werd toch teveel. Dan maar beetje temporiseren en zo economisch mogelijk naar de wisselzone rijden. Ik kwam de wisselzone binnen rond positie 20. De eerste 7,5km gingen zeer goed ware het niet dat er toch lichtjes kramp zou durven opkomen maar de laatste 2,5km werden toch nog een marteling. Blijkbaar op de fiets toch beetje te weinig gegeten en gedronken waardoor het licht uit ging en het op een klein stukje omhoog beetje zwart werd voor de ogen. Nuja zo goed mogelijk de aankomst nog bereiken was het doel en uiteindelijk tot hiertoe had ik al een superwedstrijd afgewerkt. Iets wat ik zeker niet had verwacht. Toen ik de piste opdraaide wist ik absoluut niet in welke positie ik zat. Over de aankomst hoorde ik dat ik 23ste geïndigd was. Superblij met dit resultaat, had voor ogen een top 30 plaats en dus kon ik zeker tevreden zijn met dit resultaat. Nu nog beetje verder werken tot volgende powerman voor deze afstand goed te overbruggen en dan komt alles wel goed.
BK sprintduatlon Doornik:
Zondag stond het BK sprintduatlon op het programma in Doornik. Om 15u15 was het start en vooraf had ik langs de ene kant toch lichtjes twijfels doordat ik op paasmaandag toch een zwak moment gekend had. Nuja de eerste km was dan ook een zotte bedoening en ik liep niet onder de 20 per uur en toch liep er een groep van een man of 20 zomaar weg van mij. Dat is toch eventjes slikken. Ben ik dan toch slecht? Nuja, 1 iets was duidelijk als ik zo bleef doorlopen ging ik enorm over mijn toeren gaan dus beetje vertragen en dan zag ik dat de atleten waar ik normaal bij zat nog niet gepasseerd waren. Het lag dus zeker niet aan mij. Beetje bij beetje liet ik mij een beetje terugzakken tot ik bij de personen kwam waar ik vooraf op gerekend had. Zo kwam ik de wissel binnen en met een snelle wissel kwamen we met 6 personen in een groepje die voor ons een grote groep zagen rijden en achter ons idem. In de 2de ronde kwamen met ons groepje bij de groep die voor ons reed en blijkbaar waren zij ook net aangesloten bij de groep voor ons. Wij konden plots ook beginnen strijden voor de 3de plaats. Het signaal voor mij om maar eens aan te vallen maar direct zaten 4 atleten van éénzelfde team in mijn wiel en die legden de boel helemaal plat. Spijtig dat ze zelf niet voluit voor hun kansen gingen anders kon er zeker nog een schifting gebeuren in die groep. Nuja na 3 ronden fietsen gingen we dan met een atleet of 30 de wisselzone binnen. Ik zat mooi halfweg en met een goede wissel en een goede 2de loopproef kon ik misschien wel een onverhoopte top 20 plaats binnenhalen. Helaas het eerste belangrijke was dat ik een goede wissel deed en net nu (dit is toch wel al zeer lang geleden) deed ik een totaal slechte wissel waardoor ik als allerlaatste vertrok uit de wissel. Direct achtervolgen. Uiteindelijk kon ik boven mijn verwachtingen uit toch een goede 2de run doen en kon ik als 23ste eindigen. Dit had ik voordien zeker niet verwacht en dus kon ik enkel maar tevreden zijn.
Volgend weekend staat de powerman in Diekirch op het programma. Deze test was dus zeer goed voor het vertrouwen naar die wedstrijd en daar zullen we ons terug helemaal geven en vooral ons amuseren in de wedstrijd.
Volgend weekend staat de powerman in Diekirch op het programma. Deze test was dus zeer goed voor het vertrouwen naar die wedstrijd en daar zullen we ons terug helemaal geven en vooral ons amuseren in de wedstrijd.
Seizoen 2014:
Het seizoen is ondertussen al goed bezig en we hebben ook al enkele wedstrijden gedaan. Ondertussen ben ik ook verhuisd en eindelijk valt alles op zijn plooi nu. Vanaf nu zal ik na iedere wedstrijd een verslagje schrijven. Maar eerst zal ik snel eens heel kort het begin van het seizoen bespreken.
Zoals reeds vermeld zijn de eerste wedstrijden al gepasseerd. Mijn loopwedstrijden zijn goed begonnen en voorlopig kan ik daarover enkel maar tevreden zijn. Over de wielerwedstrijden die ik reed kan ik ook tevreden zijn. De eerste wedstrijd die ik afgewerkt heb, was in de regen en na een valpartij voor mij had ik besloten om te stoppen want ik was toen net voor halfweg koers al volledig onderkoeld. Positief was dat ik er toen nog altijd niet uitgereden was. Mijn 2de wedstrijd was ook goed met enkele keer te proberen meeglippen met een kopgroep moest ik 2 ronden voor het einde de wedstrijd verlaten met een groep van 20-man.
Gisteren had ik dan de traditionele loopwedstrijd in Ichtegem. Voordien was ik een ganse week niet echt in orde, ik kon blijven trainen maar niet op niveau. Fleur was ziek geweest en zo had ik dat maar ook overgenomen. Uiteindelijk toch besloten om te starten omdat hij deel uitmaakte van het criterium van scott 2 run. Tijdens de opwarming had ik natuurlijk wel al gevoeld dat de benen niet slecht waren maar ook niet super. Het leek erop dat het nog ging meevallen maar ik ging wel mijn eigen wedstrijd moeten lopen. Dus vanaf de start liet ik de atleten lopen waarbij ik mij normaal goed kan handhaven. Samen met een andere atleet heb ik de eerste 5km afgelegd en hield ik er een behoorlijk gevoel aan over maar voelde ook wel wanneer dat ik dat tempo zou blijven aanhouden, zou ik er de laatste ronde zeker en vast zwaar doorzakken omdat ik energie ging tekort komen. Dan maar de 3de ronde beetje ingehouden en zo veel atleten toch zien passeren. Bij het ingaan van de laatste ronde ben ik toch nog maar eens gaan versnellen om te zien hoever ik nog zou geraken met het klein beetje energie dat ik nog had. En die test kan ik zeker geslaagd noemen. Want ik was toch terug een heel stuk genaderd op de lopers voor mij en kon het toch 2km volhouden aan dat tempo. Dus die test was zeker goed met het oog op het volgende weekend. BK sprintduatlon in Doornik. Met de volle moed en de nodige energie die ik deze week zal zowel het fietsen als lopen zeker op niveau zijn.
Zoals reeds vermeld zijn de eerste wedstrijden al gepasseerd. Mijn loopwedstrijden zijn goed begonnen en voorlopig kan ik daarover enkel maar tevreden zijn. Over de wielerwedstrijden die ik reed kan ik ook tevreden zijn. De eerste wedstrijd die ik afgewerkt heb, was in de regen en na een valpartij voor mij had ik besloten om te stoppen want ik was toen net voor halfweg koers al volledig onderkoeld. Positief was dat ik er toen nog altijd niet uitgereden was. Mijn 2de wedstrijd was ook goed met enkele keer te proberen meeglippen met een kopgroep moest ik 2 ronden voor het einde de wedstrijd verlaten met een groep van 20-man.
Gisteren had ik dan de traditionele loopwedstrijd in Ichtegem. Voordien was ik een ganse week niet echt in orde, ik kon blijven trainen maar niet op niveau. Fleur was ziek geweest en zo had ik dat maar ook overgenomen. Uiteindelijk toch besloten om te starten omdat hij deel uitmaakte van het criterium van scott 2 run. Tijdens de opwarming had ik natuurlijk wel al gevoeld dat de benen niet slecht waren maar ook niet super. Het leek erop dat het nog ging meevallen maar ik ging wel mijn eigen wedstrijd moeten lopen. Dus vanaf de start liet ik de atleten lopen waarbij ik mij normaal goed kan handhaven. Samen met een andere atleet heb ik de eerste 5km afgelegd en hield ik er een behoorlijk gevoel aan over maar voelde ook wel wanneer dat ik dat tempo zou blijven aanhouden, zou ik er de laatste ronde zeker en vast zwaar doorzakken omdat ik energie ging tekort komen. Dan maar de 3de ronde beetje ingehouden en zo veel atleten toch zien passeren. Bij het ingaan van de laatste ronde ben ik toch nog maar eens gaan versnellen om te zien hoever ik nog zou geraken met het klein beetje energie dat ik nog had. En die test kan ik zeker geslaagd noemen. Want ik was toch terug een heel stuk genaderd op de lopers voor mij en kon het toch 2km volhouden aan dat tempo. Dus die test was zeker goed met het oog op het volgende weekend. BK sprintduatlon in Doornik. Met de volle moed en de nodige energie die ik deze week zal zowel het fietsen als lopen zeker op niveau zijn.
Begin van de winter:
Na Zofingen heb ik nog meegedaan in Torhout maar daar was het duidelijk de wedstrijd te veel. Ondertussen zijn we al november en heb ik 2 wedstrijden afgewerkt. 1 wedstrijd was samen met het werk: de ekiden in Brussel. Het was leuk om als ploeg mee te doen. Vanaf dan hebben we verder opgebouwd naar mijn eerste wedstrijd in het veld. Maria-Aalter was mijn eerste echte afspraak. Toch was het een beetje koffiedik kijken wat het zou geven. Vorig jaar was ik in uitstekende doen en had ik al enkele voorbereidingswedstrijden afgewerkt. Nu was het de eerste echte test. De laatste weken had het veel geregend en dan is het meestal een zware omloop in Maria-Aalter. Dit jaar was het dus ook een zware omloop, zelf op stroken waar je normaal beetje zou kunnen recupereren lag er modder. Een groot deel van de omloop zakten we weg tot aan de enkels in de modder. Tijdens de wedstrijd kon ik een constant tempo lopen, iedere zware strook probeerde ik een tandje bij te steken om dan de stroken erachter te recupereren om de volgende zware strook aan te vatten. Uiteindelijk liep ik de 9km in een tijd van 36min. Als eerste wedstrijd kon dit zeker al tellen. Ik werd uiteindelijk 24ste op 41 atleten. Zeker tevreden van mijn prestatie. Op naar volgende week met de winterduatlon van Geluwe. Ik kijk er alvast naar uit.
Na Zofingen heb ik nog meegedaan in Torhout maar daar was het duidelijk de wedstrijd te veel. Ondertussen zijn we al november en heb ik 2 wedstrijden afgewerkt. 1 wedstrijd was samen met het werk: de ekiden in Brussel. Het was leuk om als ploeg mee te doen. Vanaf dan hebben we verder opgebouwd naar mijn eerste wedstrijd in het veld. Maria-Aalter was mijn eerste echte afspraak. Toch was het een beetje koffiedik kijken wat het zou geven. Vorig jaar was ik in uitstekende doen en had ik al enkele voorbereidingswedstrijden afgewerkt. Nu was het de eerste echte test. De laatste weken had het veel geregend en dan is het meestal een zware omloop in Maria-Aalter. Dit jaar was het dus ook een zware omloop, zelf op stroken waar je normaal beetje zou kunnen recupereren lag er modder. Een groot deel van de omloop zakten we weg tot aan de enkels in de modder. Tijdens de wedstrijd kon ik een constant tempo lopen, iedere zware strook probeerde ik een tandje bij te steken om dan de stroken erachter te recupereren om de volgende zware strook aan te vatten. Uiteindelijk liep ik de 9km in een tijd van 36min. Als eerste wedstrijd kon dit zeker al tellen. Ik werd uiteindelijk 24ste op 41 atleten. Zeker tevreden van mijn prestatie. Op naar volgende week met de winterduatlon van Geluwe. Ik kijk er alvast naar uit.